Bij het plaatsen van dit stukje ben ik weer thuis, na drie mooie weken in Ethiopië samen met Roddy en familie.

Terwijl ik dit verhaal (grotendeels)in Ethiopië schrijf is het vlooiencircus op mijn lijfweer losgebarsten! De prijs voor meeste vlooienbeten haal ik echter net niet, hijgaat deze vakantie naar Isaac, met meer dan 40 beten...

Mijn Ethiopië avontuur start opnieuw in Duitsland, dit keer samen met Johan en Marije op een terras in een plaatsje vlakbij Frankfurt met een Duits biertje en een schnitzel. We overnachten op vrijdagavond in een hotel bij de luchthaven, Johan en Marije in een tweepersoonsbed, ik in het kinderbedje ernaast… Zaterdagochtend vertrekken we met Lufthansa naar Addis Abeba met een tussenstop in Jeddah (voordeel: Saudi Arabië kunnen we nu ook afvinken van ons to-do lijstje). Na een klein oponthoud, omdat de poort van de parkeergarage onder het hotel niet meer openging, stapten we op tijd aan boord, in het bezit van een upgrade, waardoor we voordat we gingen opstijgen al een glas sap in onze handen gedrukt hadden gekregen. Niet verkeerd dus! Halverwege de avond landen we in Ethiopië. Chauffeur Ermias zou ons vervolgens naar een B&B in Addis Abeba brengen en we zouden de volgende ochtend vroeg vertrekken naar Roddy in Gambo. Echter… Roddy verraste ons en was aanwezig op het vliegveld! Een sneller weerzien dan verwacht!

Het plan om zondag naar Gambo te vertrekken blijkt de volgende ochtend niet door te kunnen gaan. De extra zondag in Addis Abeba vullen we met het bezichtigen van deze stad met Roddy als gids, deels lopend en deels in een taxi die vooral naar links moet sturen om rechtdoor te kunnen rijden…

Het is die zondag te gevaarlijk om naar Gambo te reizen, want er zijn protesten en demonstraties op de weg. De bevolking komt momenteel in opstand tegen de regering, waardoor het de laatste weken onrustiger is in sommige delen van Ethiopië. We hebben dit de afgelopen weken tijdens onze rondreis in meerdere steden gemerkt aan het feit dat er opvallend veel legermannetjes met grote geweren op straat rondlopen, de winkels en restaurants soms gesloten zijn omdat de bevolking staakt en we een extra vliegtripje in plaats van een autoreis moeten maken. We worden goed op de hoogte gehouden door onze touroperator en kunnen onze plannen gelukkig redelijk goed en zonder groot gevaar uitvoeren.

Op maandagochtend vertrekken we wel naar Gambo in een 4x4, eveneens geregeld door onze touroperator. De tocht is wederom mooi en indrukwekkend (en lang want onze driver lijkt niet erg ervaren in het off-road rijden, en stopt voor elke hobbel en elk gat en hij laat elke ezel voorgaan…). Het is fijn om weer een midweekje terug te zijn in Gambo en mee te leven in het leven wat Roddy daar leeft. Marije en ik laten Johan de omgeving zien en we bezoeken opnieuw de waterval. De brug over de rivier blijkt echter ingestort en we moeten nu over twee boomstammen de rivier over, echt Afrika en echt iets voor mij… Hoogtepunt van de week was toch wel dat Johan, Marije en ik eerste rang hebben meegekeken met een keizersnede die Roddy heeft uitgevoerd. Dit was spannend (en bloederig…), maar we zijn (met enige moeite) allemaal op de been gebleven. Na deze operatie hadden we de smaak te pakken en hebben we de volgende dag opnieuw een keizersnede bijgewoond, nu van een tweeling. Heel bijzonder om dit te mogen meemaken! Tijdens de operatie rookt de anesthesist trouwens even een sigaretje in de ruimte aansluitend aan de operatiezaal…

Deze week hebben we ook kennis gemaakt met Andrea, Roddy’s Italiaanse collega, en hebben we andere oude bekenden ontmoet. We mogen opnieuw bij Jack thuis op de koffie, we kijken naar een voetbalwedstrijd op het ‘dorpsplein’ terwijl we koffie drinken in de tent van Dalu (die op dat moment in het voetbalveld valt…) en we lachen met de lieve kindjes uit het dorp.

De tijd vliegt en vrijdag staat onze driver (weliswaar vijf uur te vroeg) klaar om ons terug naar Addis Abeba te brengen, want zaterdagochtend landen Isaac en Sjanny en is het gezelschap compleet en kan de rondreis door het noorden van Ethiopië beginnen. Ik moet even wennen aan de Ethiopische hotelstandaarden (gaten in ramen, asbakken op de kamer, rondlopende gekko’s, kakkerlakken…), maar er zitten zeker ook positieve uitschieters bij. Onze tocht start in Lalibela, nadat we hier zondag naar toe zijn gevlogen in een klein propellor vliegtuigje. Het inchecken op het vliegveld van Addis Abeba vergt enig geduld en grote verwondering, maar uiteindelijk komt het allemaal goed. Efficiëntie blijft een lastig begrip. Wel zijn ze allemaal de hele tijd ‘bezig’.

Lalibela blijkt een prachtig plekje, vanuit het hotel hebben we een geweldig uitzicht over het dal en de bergen. We bezoeken in anderhalve dag de mooiste rotskerken in dit stadje. Vervolgens gaan we hiken in de bergen rondom Lalibela. Dit worden drie bijzondere, pittige, doucheloze, maar ook ontzettend mooie dagen. We slapen in hutjes met prachtige uitzichten en we stijgen uiteindelijk tot 3300 meter hoogte (we zijn boven de wolken!). We hebben steile bergen en rivieren getrotseerd en ons over keien en door modder en natte velden geworsteld, maar het is prachtig! Ondertussen wordt onze grote bagage meegesjouwd door een aantal ezels. Na menig schietgebedje, want de ezels dreigen wel eens onderuit te gaan (ik zie mijn ezel in mijn gedachten al wegdrijven met al m’n bagage), komt alles heelhuids op bestemming aan.

Onze volgende haltes zijn de stad Bahir Dar en het Tana meer. Het centrum van Bahir Dar is de netst ogende stad in Ethiopië die ik tot nu toe heb gezien. Het ziet er gezellig uit met palmbomen en de temperatuur is er lekker. Het weer valt sowieso niet tegen hier, ondanks het regenseizoen is het grotendeels droog en de buien die vallen kunnen we (bijna) allemaal ontwijken. De regenbroek is nog niet uit de tas geweest. We maken een boottocht over het Tana meer, bezoeken een aantal oude kerken en spotten meerdere nijlpaarden. Ook zijn we naar de Blue Nile falls gegaan, enorm grote en mooie watervallen. Om hier te komen hebben we ongeveer een uur over de onverharde weg door kleine dorpjes gereden. Ethiopië heeft schitterende plekken, maar je ziet onderweg ook heel veel armoede. Het is zo anders dan Nederland, moeilijk te omschrijven…

Na Bahir Dar zijn we middels een vier uur durende autotocht naar de stad Gondar gereden, waar hele oude kastelen en kerken te bewonderen zijn. We bezoeken in Gondar ook de dagelijkse markt. Het blijft bijzonder om door de drukte en hectiek van zo’n grote, onoverzichtelijke markt te lopen en te zien wat er allemaal (voor troep) wordt verkocht. Mooi zijn de kleuren van de kruiden, de sjaaltjes en de traditionele koffiepotten. We sluiten de reis af in de stad Axum, een plaats met veel geschiedenis en cultuur, wat (iets te) enthousiast werd toegelicht door onze gids. Na drie dagen tuten m’n oren van alle informatie, maar zijn we weer een hoop wijzer geworden.

Ik ga zo maar eens op pad naar de supermarkt voor een gewone, lekkere Hollandse maaltijd… Afrika is schitterend, maar westerse gerechten koken is lastig… Naast het feit dat ze de helft van de gerechten op de kaart vaak niet hebben, waren de hoogtepunten van deze vakantie toch wel de Cheese burger die uit geserveerd werd zonder burger en de Fish and chips die gebracht werd zonder chips!

Jullie krijgen tot slotallemaal de groeten van Roddy! Ik had hem graag mee naar huis genomen, maar dat laat nog eventjes op zich wachten!

Liefs Marleen